Troje

Dobrodušna Hana (S. Rois) radnica je jedne berlinske TV stanice, žena na rubu srednjih godina već pomalo umorna od rutine i donekle svesna da je u njenoj vezi sa markantnim umetnikom Simonom (S. Schipper) odavno nestalo nekadašnje ljubavi i strasti. Njih su dvoje zajedno već dvadeset godina, a na nezadovoljstvo Simonove smrtno bolesne majke Hildegard (A. Winkler) još uvek nisu u braku, pa im se jednoličan život uglavnom svodi na obavljanje dnevnih obveza i rituala. Kad Hana jednog dana na poslu upozna biologa Adama (D. Striesow), razvedenog oca koji živi aktivnim sportskim životom, ona će se bez puno razmišljanja upustiti u ljubavni odnos sa njim. A kad Adam ubrzo potom na bazenu upozna i Simona, dvojica će muškaraca bez Hanina znanja započeti suzdržani ljubavni odnos...

Premijerno prikazana u konkurenciji festivala u Veneciji 2010. godine, intrigantna, šarmantna i zabavna humorna romantična drama scenarista i redatelja Toma Tykwera (Trči, Lola, trči, Princeza i ratnik) godinu kasnije je ovenčana Nemačkim filmskim nagradama za najbolju režiju, glavnu žensku ulogu i montažu, te nominirana za Evropsku filmsku nagradu u kategoriji najbolje montaže. Upravo je Tom Tykwer bio središnja figura i svojevrsna pokretačka snaga "trećeg vala" nemačke kinematografije na prelazu vekova, umetnik koji se i publici i kritici predstavio hvaljenim debitantskim delom "Ubojita Maria" iz 1993. Već je taj film autorskim senzibilitetom i naglašenim stilizacijama jasno dao do znanja da su Tykwerovi redateljski uzori osebujni filmaši David Cronenberg i David Lynch, a mladi je redatelj tvrdio da nadahnuće crpi iz bogate filmske tradicije ponajprije francuskog novovalnog prvaka Jacquesa Rivettea, "filmovima otklona" glasovitog američkog neovisnog filmaša Johna Cassavetesa, ranim ostvarenjima Martina Scorsesea te remek-djelima Federica Fellinija.

Konačna potvrda Tykwerova redateljskog umeća stigla je u hitu "Trči, Lola, trči", ostvarenju koje je i publiku i kritiku osvojilo frenetičnim montažnim rezovima, iznimno dinamičnim akcijskim sekvencama, korištenjem podeljenog ekrana i zamrznutih kadrova, naglim približavanjima i udaljavanjima kamere, umetanjem animiranih detalja i dojmljivim korištenjem zvučnih efekata. Neka od navedenih obeležja nalazimo i u današnjem filmu, zabavnom i nepretencioznom delu smirene i sugestivne režije, u kojem se autor na duhovit način bavi ljubavnim konvencijama i strukturama.