Egzistencijalne priče pet emotivnih mladih prostitutki koje rade u tokijskom bordelu

Naša ocena8/10
Vaša ocena-

Crvena četvrt

STREET OF SHAME / AKASEN CHITAI

, 1956., Japan, 87 min.

drama

0.0

10
9
8
7
6
5
4
3
2
1

Hej! Trebamo i tvoju ocenu

Reč je o poslednjem Mizoguchijevu filmu, svojevrsnom labuđem pevu velikog umetnika koji je iste godine kad je film snimljen umro od leukemije u dobi od svega 58 godina. Posredi je emotivna i angažirana karakterna studija grupe žena kroz čije sudbine Mizoguchi jasno ukazuje na represivnost i licemerje patrijarhalnog japanskog društva u kojem su žene ponižavane i iskorištavane.

Bordel Dreamland u tokijskoj četvrti Jošivara sredinom 50-ih godina prošlog veka. U bordelu radi pet prostitutki, vrlo emotivnih mladih žena koje su u borbi za opstanak a pod pretnjom zabrane prostitucije svakodnevno izložene iskorištavanju. Sve one maštaju o ostvarenju nekih sretnijih i boljih života, neke od njih i sa porodicama koje imaju. Mlada Mikej (M. Kyô) je cinična i temperamentna devojka slobodnog duha, kojoj će planove poremetiti neočekivana poseta oca (T. Ogawa) koji želi da se ona vrati sa njim u Kobe. Nešto starija Hana (M. Kogure) porodici je privržena žena koja ovim poslom uzdržava nezaposlenog supruga i dete. Dok Jasumi (A. Wakao) pokušava štedeti da bi isplatila dugove, zbog čega održava vezu sa klijentom koji je zaljubljen u nju, znatno starija Jorie (H. Machida) priželjkuje udaju za mladića sa kojim bi započela novi život. A Jumeko (A. Mimasu) je izuzetno stidi zbog posla kojim se bavi, te se nakon mnogo godina namerava vratiti u dom svojih roditelja koji podižu njezinog sina.

Godine 1956. prikazana u konkurenciji festivala u Veneciji, sjajna egzistencijalna drama "Ulica srama" glasovitog japanskog redatelja Kenjija Mizoguchija (Legenda o Ugetsuu, Priča posljednje krizanteme, Život O´Haru, galantne žene) izuzetno je uspela adaptacija romana Yoshiko Shibaki.

I ovaj autorov film odlikuju rafinirani vizualni stil, izuzetno sugestivna i poetična režija te efektna upotreba scenografije, kostimografije, fotografije, muzike i mizanscene. Suptilno i izrazito pomno karakterno profilirajući svoje junakinje, Mizoguchi ih uz saradnju scenarista i svog čestog saradnika Masashigea Narusawe (Legenda o klanu Taira, Princeza Kwei-fei) prikazuje kao dostojanstvene i empatične osobe zlatna srca. Dotane vrline dela su impresivna i vrlo atmosferična fotografija uglednog Kazua Miyagawe (Rashômon, Yôjinbô), kao i izvrsna muzika nagrađivanog Toshirôa Mayuzumija (Odsjaji u zlatnom oku), za rad na spektaklu "Biblija" Johna Hustona 1967. nominiran za Oskara. Glumačku postavu predvodi odlična M. Kyô (Legenda o Ugetsuu), a njezine su partnerice A. Wakao (Plutajuće trave), M. Kogure (Pijani anđeo) i H. Machida (Tihi dvoboj).