Neprilagođeni

Rino, Nevada. Bivša plesačica i striptizeta Roslin Taber (M. Monro) tek se razvela od svog imućnog supruga Remonda (K. Mekarti) odlučivši započeti sasvim novi život u iznajmljenom stanu kućevlasnice Isabelle Stirs (T. Riter). Sjetnoj nakon bračnog brodoloma Roslin najiskreniju podršku pruža upravo njena gazdarica u čijem društvu mlada žena upozna postarijeg kauboja Geja Langlanda (K. Gebl) i njegovog prijetelja, mehaničara Gida (E. Valah). Putujući Zapadom, Gej se bavi svim i svačim, a najveća mu je strast rodeo. Osim sa Gidom, Gej prijateljuje i sa jahačem rodea na zalasku karijere Persom Haulandom (M. Klift), pa kako sva trojica sanjare o velikoj zaradi dosete se lovu na divlje mustange koje bi prodavali kao meso za pseću hranu. Premda Roslin ne ostane hladna na Gejovo udvaranje, njegov je okrutni plan sa konjima ogorči, te se ona okrene mlađem i neodlučnijem Persu...

U filmu "Neprilagođeni" naslednici kolonizatora tek su razočarani pojedinci traumatizovani sopstvenim neuspesima i nedostatkom vizije, koji niti imaju dovoljno odvažnosti za nove uspehe, niti znaju čuvati ono što su dobili u nasledstvo od svojih uspešnih predaka. Britkih dijaloga, duboke karakterizacije, sjajne fotografije Rasela Metija, poprilično deprimirajuće atmosfere i jasne poente o završetku jednog istorijskog razdoblja personifikovanog u neukrotivosti divljih konja, Hjustonova i Milerova drama je izuzetno sugestivno ostvarenje istaknutih filmskih likova koje je maestralno odglumila nekolicina najpopularnijih američkih glumačkih imena uopšte: M. Monro (Neki to vole vruće), K. Gable (Zameo ih vetar) te M. Klift (Odavde do večnosti).

"Neprilagođeni" je prie svega ostao zapamćen kao poslednji film i Marilin Monro, koja je preminula u avgustu 1962., i Klarka Gebla koji, podlegavši srčanom udaru u novembru 1960., nije ni dočekao početak prikazivanja filma. Takođe, snimanje su neprestano pratili problemi M. Monro sa sedativima, odnosno alkoholizam M. Klifta, baš kao i sukobi među glavnim glumcima, pa je produkcija jedva dovršena. Ni brak Artura Milera sa Mariln Monro nije izdržao kušnju narušenih odnosa, te su se slavni supružnici razveli samo desetak dana uoči svečane premijere 1961. Tako se metafora o "neprilagođenim" ljudima i konjima na filmskom platnu poistovetila sa stvarnim osobama i okolnostima, premetnuvši Hjustonov film u pravi simbol jednog vremena i prostora, i onog o kojem govori introspektivni Milerov scenario, i onog čiji su glavni junaci ekstrovertirane holivudske zvezde.